يكى نشست و برخواست با بزرگان و ديگرى سفر. اين دو به تنهايى براى يك نَفَر به اندازه سالها دانشگاه رشد به همراه خواهد داشت. 
در سى و چهار سالگى آموختم حرفه اى به اين معنا نيست كه در كار خودت تبحر كافى داشته باشى. قطعا تبحر شرط اوليه و لازم هست ولى كافى نيست. 
تو ايران پرتره رو پيش سعيد دستورى ياد گرفتم تو اروپا پيش ريچارد دوما. هر دو در كارشون بسيار متبحر و هر دو بسيار حرفه اى. نه سعيد دستورى وقتى عكسهاى منو كه با ريچارد دوما گرفته بودم ايراد گرفت نه برعكس. حتى جالبه كه هر دو نديده و نشناخته براى هم احترام قائل بودن. سعيد دستورى نگفت چرا ميخواهى برى ولى ريچارد دوما پرسيد اومدى چى ياد بگيرى. 
هيچ كدام روش و كار خودشون رو به من ديكته نكردند. هيچ كدام نگفتند چه بكنم. هر دو ايستادند كنارم، من عكس گرفتم و آنها فقط انگار دستخط من رو زيبا تَر كرده باشند.... اما سبك و نگاه من رو عوض نكردند. هر دو تلاش كردند ترس را بگيرند و جسارت بدهند اما به شيوه خودشان. سعيد دستورى در ايران بى شك دستش براى آموزش بسته تَر است. ريچارد دوما در فرانسه دركى از قوانين دست و پا گير و بعضا مغرضانه و بى عدالتى ايران را نميشناسد. هردو از تعريف كردن و اقرار به عالى بودن عكس شاگردهايشان هيچ ابايى نداشتند. 
انقدر مقايسه اين دو برايم جالب است كه ميتوانم روزها در موردش حرف بزنم. 
اما....
يك اماى بزرگ اينجا روح من را ميخراشد. 
اما اينكه چرا ما در ايران به اندازه اى كه خودمان فكر ميكنيم حرفه اى نداريم؟
امروز آخرهاى كلاس ريچارد كه از كار من راضى بود بهم گفت ميخواهى از انجل عكس بگيرى؟ گفتم آره! گفت ميرم بهش بگم. أنجل گفت فقط يك دقيقه و نيم بهت وقت ميدم! اصولا اين اروپايي ها تعارف ندارند. به ريچارد گفتم ميخوام ازش يه پرتره داشته باشم با دستهاش. فك ميكنى بد بشه؟ گفت پس حتما اينكار رو بكن و عكس زير نتيجه تلاش امروز بود زير ٢ دقيقه. بدون فلش و امكانات استوديو. 

Black and white portrait of a man facing the window with on hand in his shoulder.
Ambient light only.

عكس رو بدون هيچ توضيح اضافه براى سعيد دستورى هم فرستادم و از اونجا كه انتظارى بجز حرفه اى بودن ازش نميرفت عينا با همان كلمات كه ريچارد عكس رو تحسين كرد و انتخابش كرد براى چاپ، سعيد دستورى هم من رو تشويق كرد. 

خلاصه قدر زر، زرگر شناسد 
قدر گوهر، گوهرى

به هر حال با عكسهاى اين سرى همراه ريچارد دوما كه همه با نور طبيعى و محيطى بود و عكسهايى كه از آموخته هايم با سعيد دستورى در استوديو و نور فلش آموخته بودم فكر ميكنم حالا وارد مرحله جديدى از عكاسى شده ام و نوبت به آموختن خلق پرتره هاى پيشرفته ترى است، حالا ايران، اروپا يا آمريكا. فرقى ندارد. فقط آموزگار بايد به معناى واقعى كلمه حرفه اى باشد. 

Screenshot