از بین اینهمه موضوعات عکاسی، بیش‌ترین علاقه خودم به پرتره است. وقتی شخصی فقط به نیت عکاسی بدون آرایش، ساده و بی پیرایه میاد مقابل دوربینم قرار میگیره حالم خوب میشه. هرچی جلوتر میریم، هرچی بیشتر عکس میگیریم انگار عمق بیش‌تری از روحش رو دریافت میکنم. توضیحش خیلی سخته ولی عکاسی پرتره از کسانی که حال و حوصله اشو داشته باشن حسابی خسته بشن، خستگی از تن من بیرون میکنه
